Nadat de bubbels uitgewerkt zijn, en je alleen nog maar een lege fles overhoudt valt alles weer in zijn oude sleur. Het nieuwe jaar is begonnen, en raar maar waar (en zo is het eigenlijk keer op keer) er is niets veranderd. Alles blijft bij het oude en het euforische-eindejaarsfeesten-stress-gevoel valt van je af. Je begint je al weer te vervelen. Wat doe je op zo een verloren tweede dag van het jaar?

Lege Champagne flessen inspecteren. Kijken of er toch niet nog iets in zit. Niets, nada, noppes, enkel lucht. Zal ik er dan maar een foto van nemen?

Moët

‘t Lijkt precies of je foto’s mooier worden wanneer je al een beetje bent vergeten hoe je ze gemaakt hebt. Dat je je het moment enkel nog vaag kan herinneren doordat je de foto ziet. Dat je zelfs het moment enkel herinnert zoals op de foto. Je kan heel veel details geven over dat moment, maar enkel die details die je op de foto ziet. Alles wat erbuiten valt vergeet je, omdat het niet belangrijk was.

Details onthoud ik alleen wanneer ik ze direct aan iets kan koppelen. Ik weet nog perfect waar ik stond en wat ik aan het doen was toen de tweede vlieger in het WTC vloog en dat ik een uur voor de dood van Joe geheel toevallig die plek ben gepasseerd in het Centraal Station. Maar vraag mij niet naar de kleur van het kostuum dat mijn manager gisteren droeg of om het gezicht van de conducteur te omschrijven om er een robot foto van te maken.

Ik vrees ervoor dat onze herinneringen de waarheid dikwijls onrecht aandoen…

2 Replies to “Moët”

  • ben je nu nog bezig om de flessen van nieuwjaar uit te pluizen? Dan was nieuwjaar een steivg feestje als je er nu pas van wakker wordt!

    Je schrijft iets over de kleur van het kostuum van je managere… Vreemd toch hoe sommige mensen zo moeilijk kleuren onthouden. Toen ik mijn lief vorige week vroeg of mijn zoontje zijn trui van gisteren enigszins proper had gehouden wist hij niet over welke trui het ging. Die bruine, zei ik. Hij moest daar mee lachen. “Alsof ik die kleur kan onthouden”… Dat vind ik vreemd. Hoe kon hij dat nu vergeten? Hij had het toch gezien? Een kleur kan ik makkelijker onthouden dan woorden. Soms vergeet ik ze, maar misschien heb ik gewoon een goed kleurgeheugen?

  • Neen, neen, die flessen heb ik op de 2de januari geïnspecteerd. De foto’s heb ik nu opnieuw bekeken. Vooral de manier hoe ik de fles vast heb kan ik mijn niet direct meer herinneren hoe ik dat gedaan heb.

    Wat die baby kleertjes betreft. Hier heeft de moeder duidelijk het voordeel. Zij bepaald dat de kleine een bruine trui gaat aandoen omdat de blauwe sokken in de was zijn, dus moet hij ook bruine sokken aandoen. Bij bruine sokken past enkel die bruine trui en dat bruin broekje. Voor de man is dat gewoon zijne kleine met kleren aan. En omdat die kleren niet afsteken van elkaar valt dat dan ook niet op.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.