Goed communiceren is niet gemakkelijk. Dat leren ze je al in de kleuterschool. Letterlijk. Neem nu Golb Jr.’s kleuterschooltje.
Wanneer het gaat over een kienavond, een wafelverkoop of fuif van de oudervereniging, dan lijkt alles nog te lukken. Met andere woorden, als het is om te bedelen doen ze precies wat meer moeite. Ruim op voorhand steekt er dan in Golb Jr.’s boekentasje een mooi opgemaakte flyer met daarbij steun- of inkomkaarten en een envelopje om het geld in te steken.
Gaat het over Golb Jr. zelf, dan vergeten ze de helft van de documenten in te vullen of vertellen ze het ons veel te laat. En die keer dat ze het wel op tijd doen, verontschuldigen ze zich dat het om een handgeschreven bericht gaat. De PC was immers stuk.
Wat mij betreft kappen ze hun boodschappen uit in steen, zolang ik de mededelingen maar volledig en op tijd krijg. Het middel doet hier toch niet toe, maar de inhoud. Die steen zou trouwens geen slecht idee zijn. Dan kunnen we gemakkelijk voelen aan Golb Jr.’s boekentasje dat er wat insteekt. Moeten we ook niet meer naarstig zoeken naar een briefje dat nooit in zijn boekentas heeft gestoken.
Wel zelf werk ik in de klas nog met een pc waar Windows 98 op staat (moet alle software op cd branden, sticks zijn nauwelijks in te lezen). De printer is dan weer een antieke Hp 610C en als die kuren krijgt, dan moet ik helaas ook handgeschreven briefjes naar de ouders schrijven 🙂
Mijn kleuterjuffrouwen schreven alleen maar handgeschreven briefjes, daar is dus totaal niets mis mee 🙂 Alleen willen ze precies doen uitschijnen dat ze zonder de moderne technologie zich niet meer redden. De communicatie drager is niet belangrijk maar juist de boodschap die gegeven wordt.
Dat is net het probleem in het onderwijs beste Golb… Als die kleuterjuffen zo 10 of 20 briefjes moeten schrijven… hmmm good luck zou ik zeggen aan die kleutermadammen.
‘k was vergeten te vermelden dat ze wel een kopieerapparaat hadden. Ze moesten het briefje dus maar één keer schrijven en 20 keer kopiëren.
🙂