Aan een kassa valt er toch dikwijls wat te beleven. Na mijn avontuur in de Brico mag ik u weer vermaken met een conversatie aan de kassa van een Brusselse broodjeszaak.
Deze keer was niet ikzelf het middelpunt van de sketch, maar de persoon die voor mij in de rij stond.
– Een koffiekoek alstublieft.
* Pardon?
– Een koffiekoek… alstublieft.
* Pardon, monsieur, je ne comprends pas.
– Die koek daar.
* ????
– Daar! Voor u, die koek! Ja die daar (al wijzend).
De bediende neemt de koek en pakt hem in. Ondertussen staan er al een 6 tal mensen achter mij.
* Ca fait un euro cinquante-cinq, s’il vous plaît.
De man smijt een euro en 20 cent op de toonbank.
* Un euro cinquante-cinq monsieur.
– Ja, een euro twintig, dat ligt er toch
* Non monsieur, ça c’est un euro vingt. (en begint ferm rood te worden)
– Inderdaad, ne euro twintig!
* Oui, mais c’est un euro cinquante-cinq…
Smijt nog wat extra kleingeld op de toonbank, neemt zijn koffiekoek en zegt: “Versta ne kik wél Frans zulle!”
-*STRIKE*-
Ja zulle!! 🙂
Haha geweldig! Komische situaties kunnen er toch voortbestaan bij dit soort communicatiebarrières. Wel lijkt het me behoorlijk gênant met een grote rij achter je en 5 cent tekort komen haha. Gelukkig had meneer die andere 5 cent nog in zijn zak. Grappig verhaal hahah
Groetjes,
Serge