Gisteren was aan het licht gekomen dat er is in augustus iemand afgedankt was bij een bank, die daarvoor 4 miljoen euro heeft gekregen. Ontslagen worden is precies een beetje als de lotto winnen.
Onze eerste minister vond dat dat ongehoord was en gaat er alles aan doen om dat geld terug te vorderen. Waarom eigenlijk? Hij heeft geen poot om op te staan. Hoogst waarschijnlijk om sympathiek over te komen bij de gemiddelde werk en niet-werk-mens. Mensen die het met minder moeten stellen. Morgen zwijgen ze over het feit dat ze in het zand gebeten hebben, en alles wat de mensen onthouden hebben is dat Leterme dat geld is gaan terugvragen.
Maar om het nu eens over die ontslagvergoedingen te hebben. Die hoge ontslagvergoedingen dienen niet om rijk te worden. Rijk zijn die mensen zo al, en ze kunnen een pak meer verdienen als ze hun positie kunnen behouden. Neen, die ontslagvergoedingen dienen om hen wat immuniteit of onschendbaarheid te geven. Hoge bomen vangen veel wind. Wie hoog op de ladder van de bedrijfshiërarchie staat moet beslissingen kunnen nemen die hem niet populair maken, maar die op termijn goed zijn voor de onderneming. Maar wat is goed voor een onderneming? Investeren of overnemen? Niet zo lang geleden heeft een hoge ontslagvergoeding nog een CEO kunnen redden. Zijn tegenstanders zijn voor de bijl gegaan. Hun ontslagvergoeding was misschien niet hoog genoeg? Of hadden ze al genoeg gestolen?
Misschien ook nuttig om eens bij na te denken. Loonvoorwaarden en ontslagvergoedingen worden overeengekomen bij aanwerving, niet wanneer men de CEO’s wil buitensmijten. Het is dus niet nu dat men moet klagen over de hoge ontslagvergoedingen, maar bij de contractonderhandelingen. Maar toen hadden ze de kleine lettertjes maar half gelezen, of dachten ze dat het nooit zover zou komen. Sommige mensen zijn toch slechte verliezers hé.
Moeilijk onderwerp.
Leterme probeert inderdaad de populairen uit te hangen want hij is in feite machteloos, maar ik snap het wel een beetje. Mede door slechte prestaties van het management moest dat bedrijf gered worden door de overheid. Je zou kunnen zeggen dat de belastingbetaler die 4 miljoen nu op tafel moet leggen. Dat is moeilijk te slikken. De overheid is ook nu pas aandeelhouder geworden, dus ze hebben die contractonderhandelingen niet gevoerd.
Hoge bomen vallen inderdaad veel wind, maar daarom verdienen die mensen veel geld en krijgen ze heel hoge bonussen. Ik geloof niet in het argument dat de hoge ontslagpremies voor onschendbaarheid moeten zorgen. Met enige creativiteit zijn er zeker andere manieren te vinden om CEO’s de nodige onafhankelijkheid te geven. Geld is gewoon de gemakkelijke optie.
In de politiek bestaan er bvb ook geen ontslagvergoedingen en daar is de kans op ontslag stukken hoger.
Uw post doet mij inderdaad wel inzien dat het niet zo zwart/wit is als sommige mensen (ikzelf inclusief) stellen. Dus misschien zijn ontslagpremies inderdaad te verantwoorden. Maar ze zijn wel sowieso stukken te hoog 🙂
De link naar de blogpost over Bellens is trouwens ook zeer interessant.
In plaats van ze af te danken konden ze die hoge pieten ook insmeren met pek en bestrooien met veren, hen koffie laten zetten en kopietjes laten maken, totdat ze een briljante oplossing hadden voor hun eerder geklungel.
Waarom moesten die afgedankt worden? Laat die hun problemen eens zelf oplossen. In betere tijden waren het toch immers helden?
Nu zitten die ergens op een mooi strand te nippen aan een cocktail.
Zelf laten oplossen. Dat is idd een goed idee.