Defriending zal een trend worden in 2009. Niet alleen omdat we in 2008 veel te veel mensen tot onze vrienden hebben genoemd, maar ook omdat defriending ons wordt opgedrongen. Enerzijds vrezen we voor onze privacy, en anderzijds kiezen we voor gratis producten. Voeg deze twee dingen samen en je kan het nuttige aan het aangename koppelen: Whopper Sacrifice. Jammer genoeg is deze actie enkel geldig in de USA, maar het zou mij niet verwonderen moest er iets gelijkaardigs in onze contreien opduiken.
Defriending, het kan mij eigenlijk weinig schelen. Mijn LinkedIn profiel staat vol met mensen die niet mijn vrienden zijn. (ex-)Collega’s kan je nu eenmaal niet allemaal vrienden noemen. En sommige mensen ken ik niet eens (das zelfs tegen de LinkedIn policy). Ik daag hen dus uit om mij te defrienden. Zelf zal ik er weinig aan doen. Ik hou mij met zulke dingen nu eenmaal niet bezig. Het zelfde geldt voor Facebook en Twitter. Als je teveel zaag verkoopt op Twitter, dan volg ik je niet meer. Maar het kan wel nog zijn dat je in mijn Facebook account staat. En van mensen die mij defrienden, daar lig ik al helemaal niet wakker van.
Of toch? *MouseOver twijfelde eraan zich te deabonneren van mijn RSS-feed omdat er teveel reclame instond. Frans maakte er eerder ook al een opmerking over, waarop ik antwoordde dat ik het wel eens zou aanpassen. Dat heb ik geprobeerd, maar dat ging niet Google laat niet toe de grootte van de advertentie in een RSS-feed aan te passen. Omdat het toch gene vette opbracht heb ik vandaag dan maar besloten alle advertenties in mijn RSS-feed uit te schakelen. Trouwe RSS lezers hoeven zich dus niet meer te storen aan veel te grote advertenties.
Defriending doet mij dan toch iets?