Dat deze week anders zou gaan zijn dan andere, dat wist ik vorige week al. Maar dat er zoveel kan gebeuren in één week, dat was ik haast vergeten door het getaffel op het werk tijdens de verlofperiode.
‘s Maandags was het nog vrij rustig. Ik moest nog een paar zaken voor mijzelf regelen en vanaf woensdag zou ik een ander team uit de nood gaan helpen omdat ze daar met een te krappe deadline zitten. Dinsdag was quasi een verloren dag omdat er een team-event op het programma stond. Compleet met lunch, demo’s en een plenaire vergadering.
Tijdens dat team-event heb ik trouwens signalen gekregen waar een helderziende scheel van zou worden. Overduidelijk, ik ga een andere weg inslaan!
Natuurlijk ontploft de bom onder je eigen projecten wanneer je iemand anders uit de nood gaat helpen en kom je zelf handen te kort. Analyseren, reageren en de rest delegeren. Alles is uiteindelijk in orde geraakt.
En wat de wereld betreft, hij bestaat nog. Niks zwart gat, niks herhaling van 9/11. Maar ik heb wel twee keer mogen ervaren dat hij serieus klein is!