“Mama, hoe dikwijls moet ik je dat nog zeggen? Dat je niet met oude mensen mag praten!”
Dat kregen we van onze Jr. te horen.
En waarom dan wel niet, vroegen we aan hem.
“Wel, dan moet ik veel te lang wachten, en ik heb honger”

Ik vond het toch wel grappig, had eerder iets verwacht in de aard van: die sjaren u mee en dan zijn we u kwijt. Althans, dat zeg ik toch altijd tegen hem als hij weer eens te vriendelijk doet tegen vreemden.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.