Wij hebben een automatisch hek. We zijn daar heel tevreden over, op één enkel puntje na. Wanneer sneeuw, dooi en vrieskoude elkaar snel opvolgen blijft ze dicht, wil ze niet meer sluiten of soms zelfs beide.

Dat komt omdat het smeltwater bevriest in de eindloopschakelaar, waardoor het veertje niet meer kan uitzetten. Het contactje blijft ingedrukt en zorgt ervoor dat de poort niet meer beweegt.

Op zich is dat een klein euvel wat snel opgelost is. Even drie schroeven losdraaien, het ijs eruit halen en je kan weer een hele winter verder. Ik heb het vorig jaar nog al gedaan. Deze keer liep het echter mis. Doordat het veertje opgespannen was en ik het omhulsel iets te snel opendeed schoot het kleine plastic pennetje weg. Ik heb het nog in mijn lavendelstruikjes zien vallen, maar kon het niet meer terugvinden. Meer dan twee uur heb ik er naar gezocht. Niet evident in de sneeuw.

Uiteindelijk heb ik het maar opgegeven en heb ik de poort zo ingesteld dat ik ze nog kon openen en sluiten. Het enige waar ik op moest letten was dat ik ze zelf manueel moest stoppen om te voorkomen dat ze te ver zou opengaan.

Vandaag ben ik dan maar naar de vakhandel geweest om een nieuwe schakelaar te halen. Die heb ik opengehaald en gebruikt als donor voor het plastic pennetje dat ik miste.

In de zomer zal ik tijdens het kruidje trek dat pennetje wel vinden, en dan heb ik een volledige schakelaar in reserve. Zo lang wou ik dus net niet wachten om mijn poort opnieuw automatisch te laten openen en sluiten.

Twee seconden onhandigheid kostte mij nu bijna evenveel als twee bakken bier. Ik was beter pinten gaan drinken dan mijn hek te willen gaan maken.

3 Replies to “Onhandigheidje Kost Geld”

  • Met een haardroger kan je het probleem niet oplossen. Het ontdooide water bevriest opnieuw. Preventief inspuiten met kruipolie zou ook nog kunnen helpen.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.